La Donna Milanese ( Milano'lu Kadin)

Inanilmaz rafine, guzel, modern giyimli bir kadin hayal edin. Is kadini; uzerinde diz altinda, dar, camel rengi, capri pantalon, chanel stil terra cotta tonlarinda bir blazer, ayaginda en az 10 cm'lik krem rengi stilettolar, kolunda orta boy, krem rengi, guzel bir canta, cantanin icinde benim hep “fino” diye adlandirdigim kucuk kopek... Gozunuzun onunde canlandimi? Bir de bu resmi alin beyaz bir Vespa'nin uzerine oturtun... Takim kaski ile beraber.

Iste la donna Milanese..

Kendine guvenli, kendiyle barisik, alimli, modern, entelektuel, aktif... Oyle her italyan gibi degil, hele hele dunyanin diger kadinlarina hic benzemez.  La Donna Milanese…  
Kucuk kopek ayrintisi kulaga garip gelebilir, nitekim bana oyle geliyor, ama o kadar gosteristen uzakki…  Tam tersine rahat.  Bu gordugum ornek, La Scala’nin onune parkettigi Vespa’sindan inip emin adimlarla bilet gisesine yoneldi...  


***********************************************

Milano ruhumu dinlendiriyor...

Bu kadinlara, bu sehre bayiliyorum, bana beni hatirlatiyor...  Ben de oyleydim, ama simdi bu sehir (Istanbul), bu ulke (Turkiye) beni benligimden alip goturuyor.  Ben kendim olabilmek istiyorum tekrar.  Kendim.  Baskilar altinda kalmadan, baski hissetmeden, ozgurce, icimden geldigi gibi hareket ederek, ruhumu besleyerek yasamak.  Her ne kadar cogu benim elimde olsa da - yasadigim yer gibi - diger “dis etkenlere” aldiris etmemek cok zor.  Dunyanin her yerinde aynidir, ancak o zaman Milano’daki ben ile, Istanbul’daki ben niye bu kadar farkli birbirinden?

Her ne kadar yakin kadin arkadaslarim bu kategoride olsa da,  daha cok "La Donna Milanese" gibi kadinlarla dolu bir Istanbul dilegi ile…   

P.S. fotograf icin:   Hepburn tabii ki bir Milano'lu degil, ama gozunuzun onunde canlanmasini istedigim imaja en yakini diyebilirim